Зборот „blackmail“ (уцена) е чин кога од некого се бара да плати или да направи нешто со цел да се избегне правење или објавување на нешто.
Потеклото на оваа кованица е поврзана со локалните старешини кои оперирале на границата помеѓу Англија и Шкотска во 16-иот и во дел од 17-иот век. Во тој период, швецерите барале од сопствениците на земјиште да им платат за да не ги ограбуваат.
Зборот „mail“ во кованицата значи „признание, закуп“ и доаѓа од стариот скандинавски збор „мал“ што значи „согласност“.
„Блек“ (црно) во зборот уцена всушност е само игра со зборови за „бели пари“, термин за сребрени монети со кои покорните фармери традиционално си ја плаќале својата легитимна кирија.
Во еден од првите американски политички секс скандали имало и уцена. Во 1791 година, Александер Хамилтон, тогашниот прв гувернер на американската народна банка, имал романтична врска со Марија Рејнолдс, млада жена која му кажувала дека и требаат пари затоа што мажот и ја напуштил.
Кога сопругот на Марија, Џејмс, пак се појавил на сцената, тој го присилувал Хамилтон да му плати за да молчи за аферата.
Подоцна Џејмс Рејнолдс бил фатен во заговор за измама во владата, тој се обидел да го вмеша Хамилтон во измамата. Соочен со Џејмс Монро и неколкумина негови колеги во Конгресот, Хамилтон негирал било кава вмешаност во измамата но ја признал неговата врска со Марија Рејнолдс.
Тој во Конгресот доставил писма од двајцата сопружници Рејнолдс во кое се потврдува дека поврзаноста во Рејнолдс била заради афера, а не заради финансиска измама.
Убеден дека Рејнолдс не е вмешан во корупција во владата, конгресмените одлучиле да го отфрлат случајот, Сепак, партизираниот политички автор Џејмс Календер подоцна дошол до овие писма и во 1797 година ја објавил приказната за тајната љубовна афера на Хамилтон, истовремено обвинувајќи дека исплатата за Џејмс Рејнолдс била дел од заговорот да се измами владата.
