Дали светот во кој живееме е реален? Можеби е 2500-та година, а ние сме само дел од компјутерска симулација, игра со која се забавува цивилизација понапредна од нашата?
Можеби сме дел од нечиј експеримент а нашиот свет е мала лабораторија – можеби звучи лудо, но научниците – физичари и филозофи сериозно размислуваат за тоа.
Ник Бостром, директор на Институтот за иднина на човештвото на оксфордскиот универзитет, истакнува дека сценариото од филмот Матрикс би можело да биде наша реалност – пишува Daily Mail.
Бостром, лажната вселена ја опишува како „развиена и богата софтверска симулација од луѓе и нивни предци кои ја створила цивилизација многу понапредна од нашата“.
– Тоа би било слично како во филмот „Матрикс“ – еден компјутерски програм би симулирал се` – вклучувајќи го човечкиот мозок, секој неврон во нашите глави.
Професор Реј Курзвеил вели: можеби целата наша вселена е експеримент на некој ученик во некоја друга вселена.
– Со оглед на тоа како нашиот свет изгледа, ученикот веројатно не е одличен – ироничен е Курзвеил.
Според неговата теорија, доказ дека со нашата вселена управува компјутер е фактот што законите на физиката се поставени како збир од компјутерски процеси и дека информациите постојано се менуваат, дека со нив се манипулира и се засноваат на некоја компјутерска подлога. Тоа би значело, вели, дека вселената е – компјутер.
Марвин Мински, еден од оние кои ја осмислиле вештачката интелигенција, смета дека би било многу тешко луѓето да откријат дека нивниот свет всушност е игра на некој друг свет.
Тоа би било можно само доколку програмерите би направиле некои грешки – кога би сфатиле дека некои закони на физиката всушност не функционираат или некои други нелогичности кои се повторуваат.
Пред неколку години, Силас Беане од универзитетот во Бон, исто така изложил теорија според која постојат знаци дека живееме во нечија симулација, а како би дознале каква е таа, би морале да направиме свој модел на вселената.
Помислата дека реалноста во која живееме не е единствена реалност, за некои можеби делува застрашувачки, но не и за Мински:
– Зар не би било убаво да знаеме дека сме дел од многу поширока реалност?.
